DSR match 17-18 februari 2024 te Ochten
The Matrix
Iconische films verdienen een iconische wedstrijd. En boy wat een epische match is dit geworden.
Als je lang genoeg in de DSR wereld zit zijn zo’n paar iconische wedstrijden die in je kopke blijven plakken. De DOOM wedstrijden, treintjes, duo-duo met de getaway car, badeendjes en natte voeten enz. Maar deze, die blijft ook hangen, in deze wereld en in de illusionaire wereld van de Matrix…
Het begon al bij de briefing. Miss Claud in een gelikte strakke outfit, gaf toelichting tot het plan.
Het begon al met de keuzes die je kon nemen. Neen, niet tussen Mr en Ms Claud want dat was eenvoudig. Ms Claud had leren pijpen. (Dit zegt meer over uw fantasie vetzakske!!) Check de foto…
Maar wel tussen de beruchte blauwe en rode pil. Met de blauwe pil koos je voor het kortere parcours met de nodige hindernissen. Met de rode pil ging je rechttoe rechtaan zonder hindernissen maar met een langere loopweg terug richting stage2. Iets wat we in DSR bijna nooit zien. Dat maakt ook dat de hulzenrapers en de crew zich uit de voeten moeten maken.
Wikken en wegen. Met blauwe pilletjes op mijn leeftijd had ik al meer ervaring. De vraag was natuurlijk hoe het met de balans zou zijn als je ging liggen op je buik met het besef dat je straks 20 cm van de grond blijft hangen ; ) En bots ik dan niet met mijn rug tegen het plafond van die tunnel? Ach, duck tape er op en tegen je buikplakken is ook een strategie. Gaan met die banaan…
Beep, nope, geen beep deze keer. Wel helemaal zen in de cocon op stage 1. De tijd start pas als je uw blauwe of rode pil gekozen had. Dat wil zeggen, als je hand in die beker ging want eerlijk gezegd, ik kreeg die blauwe kutpil amper te pakken. Oja, niet weggooien, ook een pil is een deel van je uitrusting.
Op stage 1 in de verte twee white rabbits die elk 5 treffers nodig hadden om uit je hoofd te verdwijnen. Klinkt simpel, ik heb er blijkbaar toch maar eentje geraakt. Met de elegantie van een kudde zwangere nijlpaarden heb ik de nodige mensen uit die cocon zien ontpoppen. Dat ging bij mij nog aardig vlotjes. Vervolgens over een barricade heen springen/taffelen om zo op stage 2 liggend te eindigen.
In de verte 20 bowlingpins om te “hacken”. Na 17 stuks sta ik droog en ontlaad ik snel men MP5 USB-stick. Go go naar stage 3.
Een beetje tricky. Hier heb je die mooie special agent Smith in de rode jurk. Een taaie madam want je moet er minsten 8 treffers op hebben. Heb je er minder dan kost het je 50% van de match punten. Blijkbaar toch een femme fatale voor sommigen. Rond haar nog enkele Jantjes die met 1 schot hun lot bezegeld zien.
Even een snoekduik door de tunnel en je komt weer in een andere dimensie terecht.
The matrix is ook af en toe (worm)gaten in het systeem zoeken en vinden…
Stage 4 is een schuine shootingbox. Achter in het bos van de doelen hangen 15 Jantjes irritant te doen. Neo doet hier zijn orakel en als je het tasje thee niet vergeten bent in de zijkant verdubbel je die score. Jantjes zijn vervelende klootzakjes, ze zeggen niets en doen niets hoe je ze ook wil intimideren. (Hé Shooter). ‘t Is lastig in te schatten wat je daar in de verte nu scoort. Ik heb er 10 geraakt en het theetasje. Het orakel was me gunstig gezind.
De missie is nog niet gedaan. I’m Tank, hier sta je uw grond te verdedigen. In een veel te kleine box voor mijn grote schoenmaat mag je onorthodox wat schuinhangen zoals Michael Jackson in Smooth Criminal om de kleiduifjes te raken. Hoewel korte afstand is het toch wat lastig. Ik heb een andere MP5 in vervanging en de trekkerdruk is nog zwaar. Telkens als ik over het duifje zwiep met de aimpoint duw ik het wapen net iets opzij vlak voor het schot. Kloteboel en het duurt in men hoofd een eeuw.
Maar alles is perceptie, en niets is minder waar als je naar stage 6 gaat. De wereld begint te draaien en de shootingbox is nu letterlijk 90 graden verdraaid. Mijn body zweeft nu als ik alle verbindingen met deze wereld doorknip en mijn lichaam dwing toch door te doen. De Matrix, bron van alle artificiële intelligentie en onheil is in zicht. Het is hoog tijd hier een einde aan te maken en vuur op de groene Matrix. Kortsluitingen in het net, de hoogste getallen beginnen zich maal drie te vermenigvuldigen. Mijn blauwe pil is bijna uitgewerkt en ik zak decimeters terug naar beneden. Met een paar aarzelende (en missende) schoten trek ik de stekker uit het systeem als de blauwe pin omvalt. We staan met twee voetjes terug op de wereld, terug in de realiteit (dat de wekker morgenvroeg als eerste getallen “05” hebben bijvoorbeeld)
Holy moses, wat was dit een vette match. Claud, geen idee wat je allemaal gesnoven, gepakt of gespoten hebt om dit te bedenken maar boy, wat een goed spul!!!
Hey Matrix – team, hartstikke bedankt om ons up te loaden!!!
Joe