DSR match 14 december 2025 te Katwijk
Katwijk
Et voilà, aangekomen na weer een fikse rit naar het Noorden. Lekker stijf uit de auto rollen met de elegantie van een zwanger nijlpaard.
Zoals altijd is het zeer fijn al die oude (en tegenwoordig ook wel wat jonge) knarren weer eens tegen het lijf te lopen.
Veel tijd voor socializing was er niet gezien we maar nipt aankwamen, dus snel eens diagonaal naar het plannetje piepen en de baan verkennen.
Jawadde, Glashippo AKA Claudius had al gesproken over noviteiten, en hij had weer gelijk.
Niet te geloven dat het zootje APS rukkers na al die tijd weer iets nieuws uit hun hol trekken.
Wat als we nu eens een MKZ schijf op honderd meter plaats en de score niet laten tellen, maar dit in negatieve tijd van je eindtijd afhalen. Hmm, en wat snuiven jullie daar ook alweer op die brainstormingsessies? Crap, als er iets is waar ik niet op sta te wachten is het rete verre doelen in combinatie met een uitgeschoten, in de was gekrompen MP5 die landingen op de maan en de Berlijnse muur nog heeft meegemaakt. (hmm, heb ik ook nog mee gemaakt en dat zet me dan in de Dinoklasse vrees ik.)
Maar wacht, er is nog meer. Als we nu nog eens ergens een stage inlassen om pins af te knallen met één, en dan ook echt maar één hand en al je dat lukt trekken we twintig seconden af van je eindtijd.
Control+ Alt + Delete in mijn vlaams kopke. Als bonus hing er een score uit ZONDER enige tijdsindicatie. Enkel hun eindscore waarvan het nog niet duidelijk was of dit hun punten waren of de hitfactor. Stelletje ongeregeld!!!
In de kantine zwerfden een aantal zombies rond die eigenlijk vaste waarden zijn in de shoot-off’s uit het verleden.
WHAT THE FUCK is hier aan de hand.
BRIEFING, gedver, nu al? Wel, daar werden we ook niet echt wijzer van.
Snel een stresskakske doen, riem zoeken en voor het eerst in men leven een tweepoot onder men oude MP5 sleutelen. En dan krijg je meteen droogskes te horen, dus op de shoot-off schiet je in die configuratie…
O ja, zullen we die sukkels ook nog even in een parachuteharnas proppen met een shotgun in de hand om te starten? Even een vorkheftruck er bij en daar hang je met je noten in een parachutegordel.
Shooter ready? Neen, niet echt maar wat kan je er aan doen… BEEP
Shotgun rakken en knallen op een tafel vol “Chrisjes”, zijnde iets dikkere balkjes dan dat we gewoon zijn. Vijf patronen in de buis en 18 Chrisjes te gaan. Blam, wiebel wiebel. Na men recent bezoekje in Marokko had ik een weekje diami gehad, das een toontje hoger dan diarree. Nadat de glazuur uit de WC-pot was gekegeld waren er behoorlijk wat kilootjes als bruine duikbootjes verdwenen. Newton had al langer door dat Actie=Reactie. Die 74 kilo, droog aan den haak, zorgde niet echt voor enige inertie met die Boomstick. Gelukkig waren de blokjes danig gewillig dat ze van schrik omvielen. Hop, door naar stage 2 waar je uw eigen vertrouwd speeltje weer kon inzetten. En hier begon de mindfuck. 100 meter verder stond die beruchte MKZ kaart waarvan de laagste zes treffers in het zwart omgezet konden worden in negatieve tijd. Je kon gebruik maken van de tafel maar als je van houding zou wisselen om links de raak/niet raakschijven te bestoken dan kon je best ontladen om een RO-preek te vermijden. Welgeteld 2 zielige treffers in het zwart voor deze jongen. We hadden dus nog wat relatieve tijd goed te maken.
Bon, knalleeuh als een malleeuh op die A4tjes. Vijf treffers per kaart of je hebt geen punten.
Jonkies, let even op. Je weet op voorhand dat je ergens moet herladen. Het is niet slim om je wapen leeg te knallen met maar 4 treffers. Dus, plan je reload, dan hoor je geen klik, moet je één keer minder een schijf engageren en blijf je in je ritme. DSR timemanagement zit ‘m in kleine dingen…
Go naar stage 3. Theo’s uit een rek knallen, toch nog een metertje of 60, blijft lastig met zo een klein kreng zonder vergroting. Blijkbaar toch maar ééntje laten hangen, eerlijk gezegd zag ik het niet zo goed gezien ik mijn schietbril al even kwijt ben.
Op stage 4, weer zo een verontrustend ding voor klein kalibers. De rijplate. Verhoudingsgewijs niet zoveel punten mee te verdienen per optimistische 9mm treffer dus na vier schoten hoog tijd om te verkassen.
Stage 5 dan maar, een ambetante liggende shootingbox om alles binnen te houden. Stond er nog een hoger blokje voor je elleboog waarvan het niet duidelijk is of die als steun, al dan niet een strafpuntenmagneet ging dienen. Immers, hij is uit de box, maar de tafel van stage 2 ook…
Anyway, “Hoog Jimmy” was de titel, opnieuw een reeks raak/niet raak A4tjes die inderdaad hoog gemonteerd stonden. I love this. Vijf strings van hulzen in de lucht per paper en dat vijf keer. Enkele seconden later staan we alweer voor de laatste mindfucker.
Stage6 dus. Trek aan het touw( en niet aan men vinger sinds Marokko) voor het luikje open te houden. Dan pas doorladen en schiet met absoluut één hand een twintig pins uit de rek. Man, dit ging appeltje eitje. De rode stoppin even aaien en het zat er op.
Maar, hoe zit dat nu met die kutscoring? De tijd was prima, twee RO’s die aan het stuiteren waren dat dit een toptijd was. Iets van 134 seconden of zo. Maar hey, als daar een AR15 met tweepootje en vergrotende optiek zes goede treffers plaatst op stage 2 dan gaat er wel een minuut van die eindtijd af. Das bijna de helft van mijn tijdsscore. Zestig seconden, das een eeuw. Op die tijd haal ik drie maal met MP5 uit elkaar terwijl ik de Polka dans. Wacht eens effe, geen enkele hapering gehad, das, mmm los twintig jaar geleden denk ik dan. Zou het dan toch eens kunnen lukken. Als ik men MKZ schijf te zien krijg staat men tikker even stil. Twee treffers in het zwart das met moeite 10 secondjes er van af. Nul op die rijplaat. Man man, stress op den eikel.
Tijd om een paar miljoen over te maken naar Angela op haar rekening in één of ander fiscaal paradijs. Of toch niet. Even later komt het verlossend nieuws, we staan niet eens achtste, maar gewoon bovenaan op één. WTF? We zitten in de shoot-out ; )
Het vervolg komt asap, als iemand foto’s heeft, graag…
Wil de Mp5 schutter die na mij de baan op ging even contact zoeken?
Joe
