Hmmm Angela,
Hoeveel moest ik nu weer bijleggen voor een plaatske in de shootout? Niet nodig zeg je, had ik de bonus? Nice, derde plaats.
Vermoedelijk was die bonus het inkom ticketje voor velen om er bij te geraken. 150 punten is een hoop in dit spelletje.
Ok, game on. We zijn blijkbaar zo slecht nog niet ondanks de voorgaande fuck ups.
Het plan zag er weer eenvoudig uit. Opnieuw, DSR zou DSR niet zijn als ze er weer niet in geslaagd waren een geniale mind fuck in hun set up te lepelen. (Der zitten daar echt een paar verknipte breinen in die DSR crew.
Op het fluitsignaal spurt je over de barricade. Je stapt in box 1 en met je geweer kegel je vijf bowlingpins uit de rek. Show duidelijk clear en spring naar BOX2. En ja, nu komt het. Er staan opnieuw 19 houtblokjes voor je op een dikke 15 meter. Die mogen om met je pistool of met je geweer. Iedereen weet dat je met een geweer veel sneller bent. Maar, er is een MAAR. Om te eindigen is er een grote pepper. Die moet verplicht om met je pistool! De schutter van wie de plate onderaan ligt, en alles om heeft mag door naar de volgende ronde. Bon, gezien de situatie met de ogen, het feit dat ik iron sights gebruik maakten dat ik in mijn battleplan in box 1 en 2 mijn MP5 het breekwerk ging laten doen en de finishing touch aan de Glock ging overlaten. Welke dwaas zou er nu 19 blokken gaan omleggen met een pistool. Daar moet je toch een oen voor zijn.
Shooters ready? piep en go… Ik moet links de barricade over. Dat is niet zo gemakkelijk want in je steunhand zit je geweer. Ik bots met men heup maar al bij al, vlot over die barricade gesukkeld.
Box 1 MP5 door geladen en wonderbaarlijk, met drie schoten vijf pins van hun stokje. Ontladen, en hup naar box 2. MP5 omhoog, magazijn pakken en dan concluderen dat ik echt ALLE mp5 magazijnen kwijt gespeeld ben op die barricade. FUUUUUUCK. Never surrender, pistool dan maar…
Ook hier, in men hoofd ging het ongelooflijk traag, in realiteit, eerste run gewonnen.
Met die barricades zijn er nog een paar tegen de lamp gelopen. Bart-Jan die gewoon 100% FAIL vol over heen valt. Gelukkig dat Willem nog de reflexen had van een 15 jarige en met zijn voet de loop uit de richting van het publiek kon houden. En dan wint ie zijn run nog ook! Bij Diverse klasse is er nog iemand zijn vinger blijven haken. Schijnt dat hij nu de ideale vorm en hoek heeft om prostaat kanker te detecteren. (Op een dag vind je de job van je leven…)
Ondertussen waren de pilletjes van Hippo weer eens uitgewerkt en begon die megafoon weer overuren te draaien. Godhere, wat een show en drama toch altijd op de shoot out.
Enfin, voor mij, lessons learned. drie magazijnen vast gefit op men vest en drie op men riem. Wat kan hier nog misgaan?
Ondertussen, weer een stapje dichter naar de top. Bij de run van Bart-Jan en mij zag ik ineens mijn glock magazijn in een baan rond de aarde voorbij komen. Om dan netjes uit elkaar te spatten in een golden shower van negen millimeter patroontjes. Dan maar het klein magazijn er in geramd en de pepper ging netje om, voor BJ.
Next in line, shooter. Das altijd wel wat. In andere tijden zou hij al zijn mind fuck registers open trekken. Misschien nu nog maar ik had het ongeveer al helemaal gehad en niets kreeg me nog van men melk. Out shooter…
Bart-Jan en shooter mochten in het “losers circuit” verder uitvechten, Bart Jan door, en shooter een wel verdiende 3de plaats op het NK
Hopla, finale dan maar?
Met zekerheid als eerste over die barricade. Pins om en naar de balkjes in box2. OMG ik heb zelfs een MP5 magazijn voorhanden ; ) Ik hoos op de balkjes een twintigtal schoten. Met die nieuwe MP5 volgt die trekker niet 100% en verslikt hij soms een schot.
Net zoals bij bowling is het af en toe mazzel of fuck. Soms flikker je met de bowling bal alles om doordat de pins rondvliegen. En soms blijven er twee staan. Eentje links, eentje rechts. Je kent het wel. Wel, in mijn geval, vier individuele balkjes na te mikken en dat kost je tijd, kostbare tijd. Rechts van mijn klinkt een verschrikkelijke barrage uit Bart-jan zijn 223 en ze gaan daar allemaal netjes om. Is het geluk? Mazzel?, Karma? Volgens mij niet. Bart had gewoon een mooi spreidingspatroon los gelaten op die balkjes en is verdiend winnaar in deze run! Mijn pistoolschot komt net iets achter dat van hem en hij had zijn afspraak met de DSR geschiedenis te pakken.
Ik geef’m een dikke verdiende warme knuffel. Schud handjes en bedank de RO’s en alle groene mannetjes/vrouwtjes die ik onderweg tegen kom.
Niets kan de smile nog van men smoel toveren. Dit DSR-gevoel is onbetaalbaar. Ik voel me ineens weer een manneke van 25 die nog even mee kan met dat opkomend jonge geweld.
Thanks people. Love you all!
Joe