Bij afwezigheid van de huisreporter is er toch alsnog een wedstrijdverslag nodig en heb ik met mijn grote mond aangeboden dat wel even te doen! Toch een mooie eer! Lees ze altijd dus zelf een steentje bijdragen mag ook wel een keer.

Op naar Drachten, vanuit het zuiden des lands een klein ritje van 2-2,5 uur, *kuch, we houden echt van onze hobby! Na een ontelbaar aantal windmolens gezien te hebben komen we aan bij SV Drachten waar medeschutter bij het inparkeren de achterbumper van mijn auto vakkundig tegen een paaltje aan zet, ******, gaat het zo een dag worden?

Als relatief nieuwe schutter met 7 wedstrijden achter de rug heb ik helaas The Wall 1.0 (als deze ooit gehouden is) niet mogen meemaken dus de vereniging Drachten is een eerste keer! Bij binnenkomst zijn meteen een aantal bekende gezichten aanwezig en kan het eeuwig discussiëren over de wedstrijd op basis van enkel nog de wedstrijdlay-out beginnen!!! “als we nou die punten pakken, en daar wat laten liggen, we kunnen hier dan sneller zijn, daar beter deze houding” -PIEEEEP en alles is straks toch vergeten-

Bij de veiligheidsbriefing blijkt dat iedereen in het squad met het favoriete wapen van Marcel Zwarts schiet, de AR15! Ook vandaag heb ik een geweer moeten lenen aangezien na 2.5 jaar een semi-auto geweer nog steeds niet tot eigenaarschap gebombardeerd mag worden (in het hoofd klink het onwijs populaire liedje….. “het duurt te lang”). Het wordt vandaag overigens niet de vaste en trouwe APS AR9 maar een goed uitgebouwde Oberland Arms AR15 met een volle lading softnosejes!

Tijdens het zitten op de startstoel, wapen nog warm van de eerste run met zijn eigenaar, starend naar het geweer dat ik voorgenomen had mee te nemen voor bonuspunten, slaat een flashback me in het gezicht. OCHTEN! Daar moest toen die k****hamer meegesleept worden….. NOT TODAY! We gaan genieten, verstand op nul, rennen en schieten zonder rotzooi meeslepen. PIEEEEEEEP, we gaaaan!!! Het bonusgeweer blijft eenzaam staan.

Stage 1, vol op de tafel duiken, magazijn erin rammen en daar gaan de staalplaten. 50m is mikpunt trefpunt en de platen hebben geen kans. Met een paar bevredigende vonken vliegen ze van de stelling af. Schieten op staal is toch gewoon ontzettend vet?

GOOOOOOOOOOOOOOOO – Rennen – Op de knieën duiken. Tijd voor stage 2. Mij is verteld hier je geweer kantelen anders kijk je door de kijker tegen een bak bier genaamde de barricade aan, leuk voor na de wedstrijd, niet op stage 2. Onervaren schutter als ik probeert het wapen naar rechts te kantelen, de kijker beweegt van mijn oog af ipv er naartoe. Naar links kantelen werkt beter, duh! Rammelen op de Theo’s. Een paar blijven hangen maar dat ligt aan een krom haakje, onmogelijk dat het aan de schietkunsten van een beginner ligt (toch?). Magazijn eruit, show clear, GO!

Denderend knallen we de metalen loopbrug op, knielen en schieten op de kleiduiven. Magazijn erin, *TONK, magazijn valt, f*** it, kom maar op met die 10 strafpunten. Bij stage 3 lijkt een hogere macht het goed te willen maken voor de autobumper en pleurt na een schot of 10 alle kleiduiven op een paar na van het bord af. Uh, HELL YEAH, snel nog de laatste 3 en door!

Stage 4 is een rek bowling pins, raggen, de softnosesjes doen hun werk uitstekend. Pin na pin bites the dust. Doorrennen naar stage 5, ladder op, en daar hangen de golfballetjes. Hier blinkt uit dat de APS-leden ontzettend relax zijn en men geeft je daarom graag op voorhand tips. 50m mikpunt trefpunt? Dan bij de golfballetjes erboven mikken jongen! Zo gezegd zo gedaan en ze gaan er met elk shot 1 voor 1 af. Bij de laatste 5 begint mijn goedkope brilletje te beslaan, ik zie minder en minder maar toch lukt het!

GO GO GOOOO! Niet van de trap donderen, Stage 6, het einde is nabij! Snelvuur op de A5jes, prima te zien door een zwaar beslagen bril! Eh…. De stop-pin…. Waar is die? Hoofd boven de kijker, bril omhoog, zie geen hol, ah! daar istie, in schutkleuren verstopt in een hoekje! Bril op – aanleggen – pang – stop de tijd – einde wedstrijd! Wat een lekkere recht-toe-recht-aan wedstrijd!

Na het acclimatiseren aan de bar kan de lange weg richting het zonnige zuiden gestart worden. Lekker zeuren als vier nieuwelingen in de auto over de afstand maar toch elke keer even zeggend “pff, wat een lekkere hobby, dit is het toch wel waard hoor”.

SV Drachten en iedereen betrokken bij de APS, bedankt voor weer een geweldige wedstrijd!

APS 1025