DSR match 17 december te Heemskerk
Een kroniek van de DSR apotheose der Lage Landen. (Editie 2023)
De rook is weer opgetrokken, de winnaars bekend en de prijzen verdeeld… Het NK DSR 2023 zit er op.
Maar wat een heerlijke editie was het! Na een aantal jaar afwezigheid landde het DSR circus weer eens in het immer gezellige Heemskerk alwaar weliswaar “slechts”50 schietmeters ter beschikking staan maar dat is het gave van DSR: ook een 50 meterbaan kan sportief, uitdagend en gevarieerd zijn!!! Het leidmotief bij de conceptuele fase van de match was “Gewoon DSR” wat er dus op neerkomt dat er niets maar dan ook NIETS gewoons aan de match was.
Om tegemoet te komen aan de, ondanks de zeer gewaardeerde jonge instroom, toenemend scheve demografie van de DSR gemeenschap, had “iemand” een systeem bedacht waarmee je een mooie bonus kreeg als je bijna alle beschikbare tijd zou gebruiken. Noem het een Decembergeste aan alle stramme semi-krasse-knarren die in geest nog steeds 100% DSR afficiado zijn, maar waarvan het lijf onderhevig is aan de onvermurwbare tand des tijds. Een leeftijdsadequaat NK, zeg maar…
Natuurlijk moest er voor de jonge godenzonen ook nog wat te halen zijn en daarom was de balans eenvoudig: of je moest ECHT snel het parcours bedwingen, OF je kon “rustig” een volle bak schieten in bijna volle tijd. (DSR rustig natuurlijk, dus met hartslag 140 ipv 180). In de praktijk bleek de “creme de la creme” van DSR schietend Nederland deze setup niet te begrijpen en op een enkeling na werd er gewoon zo hard mogelijk over de baan gerend en geschoten. Er zijn verschillende schutters die in de shootout hadden kunnen staan als ze de discipline hadden gehad om 20 seconden bij de stoppin te wachten. Adrenaline en paniek zorgden ervoor dat dat vrijwel niet voorkwam. We love it, maar begrijpen deed ondergetekende het niet. Geeft niet, Grote Hippo’s mogen wel alles eten maar niet alles weten. Of zo…
Goed, los van het tijdsconcept was er nog een “gewoon” dingetje in de vorm van stage 4. Gewoon op je rug liggend schieten. “Niets vreemds aan de hand, loopt u maar door, hier gebeurt verder niets!” In de praktijk bleken vele deelnemers het “inverted” schieten best redelijk af te gaan. Het laden en ontladen was een grotere opgave en hier zijn ook best wat halthoudingen uitgevoerd. Gaf niets want de schutters hadden toch de tijd, remember?
Wel “gewoon” (in de zin van zich elk jaar herhalend) was het fijne publiek wat wederom het schuttersgilde en het baanpersoneel een hart onder de riem stak middels al dan niet uitgelokt aanmoedigend gejuich, homerisch gelach of mild-ironisch commentaar middels de meegebrachte megafoons… Zalig. Zeker het commentaar van een jeugdige verslaggeefster uit het zuiden des lands was priceless!!! (Alleen WAAR WAS DE WAVE???)
Een NK zonder drama is als Belg zonder patatten, als een Hollander zonder spaarzegels of als bier zonder alcohol. Niets dus. Gelukkig was er meer dan voldoende drama! Wat te denken van twee schutters bij wie een kogel zich nestelde in hun loop, waarmee het verder completeren van de run bruut werd afgebroken? Wat te denken van de Brabantse Jonge Eekhoorn die met een fan-tast-tische run bezig was tot het moment dat hij onbewust het bonustijdwaarnemingskistje buiten de kistbox deponeerde en daarna 25 (!) schoten deed… Bye bye shoot out… Echt zonde. Maar ook mooie dramatische elementen zoals de schutter die (totaal onbewust) 0,42 seconden voor de eindtijd de pin omschoot en daarmee 30% puntenbonus wist te incasseren. Boem patat! Of de schutter die, nadat hij in de tunnel vrijwel alle magazijn was verloren, op stage 5 een Oh-shit-magazijntje uit zijn kontzak wist te toveren en daarmee toch de run kon volbrengen?
Zoals Joe hierboven al schreef stond ook de shootout bol van de suspense. Als hondsdolle-bunzings doken de schutters de tunnel in… De eerste 5 pins ( voor Joe 6?) sneuvelden meestal vlotjes maar daarna was het tijd voor de scherprechter van deze shoot out: de bobbers… De schutters werden juist door het hypnotiserend trage ritme van de speciaal door Der Klink gebouwde kleiduifmetronomen verleid om te schieten in een tempo wat helemaal niet kon. De trefferquote op de drie kleiduifjes lag extreem laag en ook het lerend vermogen van de shoot-out brigade bleek “beperkt”. (Beperkt tot 0 zeg maar). Dat neemt niet weg dat het een fascinerend en zenuwslopend schouwspel was wat diverse keren op tienden van secondes beslist werd. Zo zien we een shoot out het liefst!
De prijsuitreiking in de bomvolle Heemskerk kantine was op zijn “Marcel Zwarts”: kordaat, to the point en zonder franje. Ook dat zal nooit veranderen en dat is geruststellend. De trots en het plezier van de winnaars van de competitie en het NK zelf was er zoals altijd geen microgram minder om!
Last but not least was er de loterij die mogelijk werd gemaakt door Daniel Defence en 3gun.nl. De hele dag hadden we ons al mogen vergapen aan alle mooie hardware die op de stand stond uitgestald maar nu mocht vrouwe fortuna (middels de hand van de jongste, immer scherpe APS scoringsdame) bepalen wie er allemaal met begeerlijke prijzen naar huis ging. Schietbrillen, tactical handschoenen en een lamp waarmee je volgende week zondag alvast kunt bijlichten vonden hun nieuwe eigenaar alvorens we overgingen tot de “main event”; de verloting van een DSR ready Taurus pistool en als klap op de vuurpijl een DSR ready Daniel Defence AR15 inclusief LPVO van Primairy Arms. Geweldig om te zien dat de winnaars superblij maar ook lichtelijk confuus de prijzen in ontvangst namen.
Een prachtig slot van een prachtige dag. Winnaars: gefeliciteerd! Op naar nieuwe “gewone” DSR avonturen in 2024 maar eerst voor iedereen fijne feestdagen!
Grtz
Hippo
