DSR match 17 december te Heemskerk
Deel 2 de shoot off…
Zoals in deel1 uitgelegd waren we niet ingegaan op die malafide percentage berekeningen die de DSR organisatie in de briefing had gelepeld. Gewoon gaan met die racebanaan en zo snel mogelijk eindigen.
Dat was ok maar je hebt ook een hoop puntjes nodig om boven in de Comstock breuk te plaatsen.
Vanuit mijn job heb ik al enig wantrouwen om kisten aan te raken waar een timer op staat. Dus daar waren ook geen extra puntjes te rapen. Veel hing er dus vanaf of we de kleine spelkaart geraakt hadden, of niet, om de meesterkaart te laten tellen.
En dan is het afwachten, samen met die jongen op de achtste plaats tot Angela & Co een nieuwe update geeft in de scoring voor de kwalificaties.
Nou, dat zat dus wel snor. Dus, magazijnen volduwen en klaar maken voor de Shoot-off.
Voor de mensen die er nog nooit bij waren geweest, dit is een uniek spektakel voor de schutters en voor het publiek. Beeld je een joelende massa in die die oeeeeeh en ahhhhh schreeuwen terwijl drama en glorie voor hun neus ontvouwd. En dan heb je nog die stand-up comedians met hun megafoons die een gans jaar onzin en one liners hebben opgespaard om je van je melk te krijgen als schutter. Hilarisch!!!
De set-up zie je hieronder. Traditie getrouw ziet het er allemaal zo eenvoudig uit, tot je in die shootingbox staat.
Bon, kort even de tekening vertaald. Je staat gescheiden een identiek parcours af te leggen.
Elke schutter in zijn startbox, ongeladen en alles wat je nodig hebt op de man.
Op het startsignaal stuif je naar voor, onder de tunnel door en dan kom je in shootingbox1 aan.
Je ramt je magazijn er in en knalt een zestal pins uit de rek. Show clear en als je geluk heb is de man naast je nog aan het vuren. Je schuift lateraal op en dan is er een bobber die je moet activeren voor je doorgeladen hebt. In de verte, een bobber met drie kleiduifjes. Hoe moeilijk kan dat zijn? Right
Als je (denkt) klaar te zijn dan ontlaad je opnieuw, leg je wapen op de mat en stuift alsof een pedo achter je aan zit naar de elektrische-afklopboxsysteemding (321 punten bij scrabble).
Een nadeel om eerste te staan in de kwalificatie is dat je ook als proefkonijn als eerste de shoot-off moet doen.
Dus, shooters ready? Tuuut en weg zijn wij. Één van de dingen waar ik blijkbaar goed in ben is vlot door, over en onder obstakels heen geraken. Dus, met enige voorsprong door die tunnel. Box1 snel magazijn er in rammen en die bowlingpins smooth uit hun haakje tikken. Op naar box2 magazijn in de hand, een flinke hengst aan dat houtblokje geven om de bobber te activeren en dan magazijn in het wapen duwen. Magazijn? Welk magazijn. Door de trekbeweging naar achter om het houtje weg te gooien is ook mijn magazijn in een lachwekkende baan rond de aarde vertrokken. WTF momentje dus. Never surrender en even focus op die kleiduifjes die vrolijk hun best doen om niet geraakt te worden. Fuck, dat viel echt tegen. De hoeveelheid munitie verbruikt om drie kleitjes te raken was over de ganse shoot-off hallucinant te noemen. Ik zal er niet ver vandaan zijn als dat 20 patronen per persoon was.
Anyway, ik overleef met enig gemak de eerste manche.
En zo gaat het verder allemaal spannend verder en zie je fuck up na fuck gebeuren door mensen die echt allemaal topschutters zijn. Bart Jan haakt vast in de tunnel, laat zijn wapen los om zich te bevrijden. Slaagt er wonderbaarlijk in zijn achterstand in te halen en schiet een topprestatie om zo eerst aan te komen. Zijn tegenstrever geeft op en laat nog één klei hangen. Ai, das dom want das min 10 punten!
Om dan te horen dat Bart-Jan toch verliest omdat een wapen neerzetten min 10 punten is, en terug opnemen ook nog eens min 10 is. Drama drama.
Merijn verliest zijn oorkleppen in het camonet van de tunnel en komt te laat. Er zijn er die eerst doorladen en dan de bobber activeren. Tja, dan krijg je een ontlaadpreek. Iemand is als eerste klaar en zal in de sprint toch nog ingehaald worden… Nagelbijters!!!
Tegen het einde aan mag ik tegen Shooter. Das altijd wat suspense. Ik start vlot onder de tunnel, ben aardig met de pins en kan de bobber activeren. De eerste kleiduif geeft zich snel gewonnen en telkens als is aanleg voor de twee rode vluchtelingen lijkt het dat iemand tegen mijn arm duwt. What the fuck is dat hier nu weer? Blijkt Shooter zijn T-brake blaast telkens een shockwave die echt voelbaar is. En hell wat maakt dat wapen kabaal als je aan de zijkant er van staat. Veel tijd mag je niet verliezen tegen iemand zoals Shooter en we ronden ongeveer gelijk af, zijnde hij ietske sneller dan ik. Ach, ik loop hem wel in op de spurt. Nope, ik ga op men bek omdat ik recht op dat klote houtje trap van de bopperactivatie. Buiten wat schaafwondjes en een deukje in men ego kom ik er goed mee weg. Ik zal niet de enige zijn die met die touwen in zijn benen verstrikt geraakt. Iemand valt net op het hoekje van de tafel omdat het touw als een lasso rond zijn been strikt.
Gelukkig is er nog een kansje om in de finale te geraken in het DSR systeem. Ik mag tegen Fokke en dat ging met de nodige elegantie.
We staan opnieuw in de finale, en opnieuw tegen Shooter die terecht zijn plaatsje verdient heeft.
Biep en daar gaan we voor een plaatsje in de DSR archieven. Ik glijd zoals Disney on ice onder de tunnel. Shooter iets minder elegant. En begin het gevecht met de pins. Pin 1 raak ik maar blijft bengelen. Het level van stress op den eikel begint toch wat te stijgen in de wetenschap dat Shooter echt snel kan schieten en echt ambetant uit de hoek komt met die klote compensator op zijn wapen.
Deze keer laat ik me niet in slaap doen met het houtje, gooi ik (althans daar niet) geen magazijn mee weg en start ik met de onderste kleiduif gezien wiskundig gezien de hoeksnelheid daar het laagste is.
Door de hoekvertraging zal de omtreksnelheid ook zakken in functie van de tijd en de radius (gaat ie nu doen alsof hij slim is of wat?) Ik wil maar zeggen, details in het battleplan maken het verschil. Ik laat de kleiduiven in een doubletap lopen en enkele schoten later mag ik ontladen en loop ik het enthousiast publiek tegemoet. En natuurlijk ook die klote megafoon…
Met voorsprong…
De buit is binnen, Hippo geeft aan dat de drie duifjes frut van één zijn en dat de NK trofee na heel wat jaartjes terug naar het Zuiden kan. Wat een Weekend.
De prijsuitreiking door opperhoofd Marcel Z is ook, hmmm, opmerkelijk. Als er iemand is van weinig woorden dan is het Marcel voor een publiek. Proficiat aan één twee drie, en opzouten nu…
Anders dan Marcel is er Claud, die een spraakwaterval is. Aan de andere kant van de kantine stond er de fenomenale demo stand van 3gun.nl. Straffer nog, ze verloten ook nog een Daniel Defense AR15, een pistool en some goodies.
Terwijl Claud in de verte aan het kakelen is probeer ik mijn magazijnen te ontladen. Er worden nummertjes afgeroepen van de gelukkigen en opeens “Wie heeft 0412? No way ik heb nog prijs ook. Op de één of andere manier ben ik blij niet het wapen van een Nederlander te moeten ontzeggen. Het feit dat we als Belgjes hier altijd zo welkom zijn doet ons meer deugd dan een DSR wapen. Ik zou het gewoon aan de APS organisatie gegeven hebben. Overigens, als de DSR organisatie nog geen pistool heeft voor hun opleidingen en uitleen aan nieuwen dan kunnen ze van mij een Glock19 krijgen, karmagewijs.
Ik hoor het wel van de organisatie of ik hun er een plezier mee kan doen. Als bedanking voor al die jaren inzet en fun.
Enfin, dikke dikke merci aan al de initiatiefnemers, helpers en sponsors die DSR Nederland recht houden.
Fijne feesten en tot volgend jaar.
Joe & de Belgjes.
